บทที่ 31 ตอนที่ 31

ปาณนิศายังไม่ทันจะได้แตะต้องเจ้าผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นด้วยซ้ำ เพราะแค่พริบตาเดียวมันก็ลอยละลิ่วลงไปกองกับพื้น พร้อม ๆ กับเจ้าของของมันนั่นแหละ

“ว้าย! พี่โมอิน...”

หญิงสาวอุทานด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ร่างของโมอินก็ร่วงลงไปกองกับพื้น และกำลังจะวิ่งเข้าไปประคองโมอิน แต่แขนของหล่อนก็ถูกมือหนาใหญ่ของคนที่กำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ